Seninle ey gönül!
Tahammül azalýnca heyhat ki heyhat
Sabýr sevgi olunca kapýyý çalýyor aþk
Ey kýþ uykusunda sabahlayan bir kalk
Zaman tükeniyor bir kez ahvaline bak
Sen benden ben sinemdeki halimden
Veremeyeceðimiz hesabýn derdinden
Ne kadarda biz uzaklaþsak bu ilimden
Ruhum inliyor ben nasýlda fark etsem
Sevgisiz iklim kuþaðýnda ki filizlerden
Ne beklenecek bereketsiz nesillerden
Ölüme hasreti güzelliðe ödün verirken
Toprak benden ten sudan kan akarken
Yese kapýlma daveti deðil sanmayasýn
Hey arkasýna yaslanan bir an paklanýn
Durmayýn sizlerde yazýn nasibedir akýn
Edep içinde usanmadan sizde nefes alýn
Yazanlar yazar olmaz birde böyle bakýn
Siz yazar olacaðým diye sakýn yazmayýn
Bir kendinize bakýn halinize siz yakýnlaþýn
Saký tekebbüre bulaþmayýn heba olmayýn
Muhakkak ki öðrenen kiþiliði kavileþtirin
Ne kadar yol kat ederseniz siz halimleþin
Toprak misali hatalarý emin onlarý öteleyin
Siz sevgiyle bütünleþin halinizle dertleþin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.