DİLİ DELİ

her þiir

bu þehre

bir nehir gibi

akýyordu.

ve ben umutlarýmý kurþunlayan yalnýzlýklara

kuru sýký sevdalarla karþýlýk veriyorum

üstelik düþleyemiyorum

-di’li geçmiþ zamanlarda yaþýyorum hep

yaþadýkça

-de’li geçmiþ zaman oluyorum.

en büyük yumruðumu attým sanýyorum bazen hayata

o,silah çekiyor

yenilenmeye vakit bulamadan

yeniliyorum

yeniliyor

yeniliyordum

-de’liriyorum



susuyorum bir müddet sonra

bir müddet kahkaha hiç sebepsiz

göz yaþlarýmý gizliyorum dudaklarýmýn arasýna

göz yaþlarýmý konuþuyorum

ama anlatamýyorum.



hiç söylenmemiþ kelimelerim var benim mesela

yarým kalmýþ cümlelerim

gözlerim hep uzak bir þehirde

uzak þehirlere þiirler yazýyorum

boðuluyor

boðuluyorum.



binlerce ben öldürüyorum içimde her gün

binlerce ben idamlara gebe

siyah beyaz bir yaþama uzatýyorum ellerimi

-diðer renkler çoktan sürgün-

beyazýmý kaybediyorum.



her þiir

bu þehre

bir nehir gibi

akýyordu

ve ben korkularýmý büyüten kaybolmuþluklara

hep yeni bulunamamýþlýklar ekliyorum

ekledikçe

eksiliyorum

yitiyorum

yittim

bittim…

Sosyal Medyada Paylaşın: