Uzun zamandýr,
Bir fýrtýna kol geziyor içimde.
Kasýrgalar kasýp kavuruyor beni.
Önüne çýkan engelleri,
Kýrýp döküyor sanki.
Dizðinleri koparýyor,
Duyðularýmý þaha kaldýrýyor.
Bir volkan olup kükrüyor adeta.
Ýçimdem lav’larý etrafýma fýþkýrýyor,
Tüm canlar feryat içinde,
Uzaklaþýp kaçýyor.
Bir bozkurt yükseklerden,
Bana bakýp uluyor.
Bu can artýk bu tenden,
Havanýp uçuyor.
Ayit olduðu ruh haline,
Tekrar dön dönmek istiyor.
Sonsuz bir zaman diliminden,
Uzayarak yeryüzüne
Talip oldun geldin diyor,
Þu dünyanýn mihnetine.
Ey mazlumlarýn Hamisi,
Zalimlerin baþ belasý,
Nerdesin?
"Irak, çokmu ýrak."
Nerdesin?
Gün artýk bu gün.
"Hala ne diye oyunda oynaþtasýn."
Yanýbaþýnda kardeþlerin katledilirken
Daha ne diye,
Hala kimi bekliyorsun?
Ar’ýn, namusun ve þerefin için yaþarken bu dünyada.
Bu gün en kutsal deðerlerin ayaklar altýnda.
Bayraðýn göklerden indirilip yakýlýrken,
Türk’lüðüne her gün her türlü hakaret yapýlýrken,
Emniyet güçlerin sokak ortasýnda kurþunlanýrken,
Tüm deðerlerin eriyerek yok edilirken,
Daha hala hanði yeis’in peþindesin?
Neden bu kadar gaflet ve dalalettesin?
Maziden atiye tam bir ihanet içerisindesin.
Emin ol, bunu tarih asla unutmayacaktýr.
Tanrý affetsede, kýrbacý asla affetmeyecektir.
Ali Dere (Derebey)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.