YALNIZLIĞIMA İÇLER ÇEKEREK !..

buðulu camlar ardýna sinip kalmýþlýðým
gözlerinde ferler sönük geceye
yüreðinde çýrpýntýlar varken
sokak kedileri sus pus ortalýklarda
köpekler yalanýr yaðsýz kemiklere
ýslýk çalan ateþ böcekleri
gamlara sýrt vermiþ ince sazýn telleri
kahpeleþmiþ dostluklarýn bitiþine
aldýrma sen olur mu, ey çift yalnýzlýðým ?..



ne yazdýmsa, ne söyledimse dostlara
tehlikeli düþler çizmiþim kararmýþ ufuklarýna
güneþi indirmek istesemde ülkemin maviliðine
hemfikir olduklarým katrana bandýrdýlar
gerçek dediklerimi ’yalan’ deyip ateþe verdiler
sahipsizliðimize ebedi zincir vurulurken
güle oynaya mezarlar kazdýrýrýz kendimize
ikide selasýz selvi diktirtiriz zurnayla
can çekiþirim vurdumduymaz kalabalýklarda !..



yalnýzlýðým dedimse içler çekerek dertlice
bakma kederlerin rýhtýmlarýnda demir attýðýma
bu cana, bir can bekler ta ötelerde
hasret yüklü günlere inerken bulutlar
menekþelerine ýslak dudaðým dokunur
vardýðým son duraðýmdaki bekleyiþlerim
nasýlda özler seni titreyen sol yaným
haydi gel de, bayraklaþan yüreðimiz dalgalansýn
sömürgeleþmiþ garip ülkemin semalarýnda !..


Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: