RAHAT BIRAKIN BENİ

Oyuncaklarla kurduðum düþler ülkemden
Uyandýrmayýn!
Býrakýn!Olmasýn odam,masam.
Yataðým yerlerde,
Daðýnýk olsun etrafým ne farkeder ki;
Yeterki geceleri üzerimi annem örtsün
Sevgiyle sarsýn,öpsün.
Soðuk,sýcak demeden
Karanlýklara saldýnýz bu naciz bedenimi.
Uyandýrdýnýz güzel düþler göremeden
Daha gözümü açmama fýrsat tanýmadan
Soðuk sular çarptý minik suratýma þamar gibi.
Tutuþturdunuz elime poðaça,simidi.
Bana hiç sormadýnýz ne istediðimi
Bedenim þimdiden yoruldu
Koþuþturmalarýnýza isyan edip
Direniþe geçti.
Zihnimse,hiç anlamadý beyhude bekleyiþlerinizi.
Ýstemiyorum artýk,cümlelerin sonuna nokta koymayý
Üçgenlerin iç açýlarýný hesaplamayý.
Tek istediðim ,anne-baba-çocuk üçgeni.
--------------Nihayet
Kendimle baþbaþayým þimdi
Hastane odasýnda kolumda serumla.
Koþamadan tarlalarda,
Oynamadan çamurlarla
Çocuk olarak öleceðim
Þimdi
Unutmadan sorayým
Hangi hipodromda en son yarýþým?
Son bir kez onu da koþayým.
Sosyal Medyada Paylaşın: