MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

MÜNAFIĞIN GÖZÜ....
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU

MÜNAFIĞIN GÖZÜ....




Geldi öðlen üzeri,Cebrail meleklerle,
Yetmiþ bin melek indi,Aiþe’nin evine,
Resulullah topladý,müminleri haneye,
Enam suresi indi,vardý akþam geceye.




Kesildi biraz sonra,söndü karardý kandil,
Resulullah buyurdu,Eba Bekir yað getir,
Geçti bir saat zaman,kandil hepten tükendi,
Baktýlar Eba Bekir,kandilde yað yok dedi.




Ya Resulullah yoktur,alacak imkanýmýz,
Okuyalým kelamý,ýþýklanýr hanemiz,
Resul buyurdu ona,tükür ona bir damla,
Eba Bekir durmadý,kandil benzedi aya.




Anlatýr Hz.Aiþe-Babam damlattý ona,
Çoðaldý kandil yaðý,benzer evimiz aya,
Resul emrini verdi,söndürmeyin kandili,
Kýrk gece gündüz oldu,yandý durdu kandili.




Geldi münafýk biri,nazar etti kandile,
Ne acayip kandildir,yanýp duruyor böyle,
Hikmetten kandil söndü,yanmaz ateþ içinde,
Ayþe annem üzüldü,gelip sordu Resule.




Bana Cebrail geldi,buyurur Allah bize,
Kötü nazar yarattým,bakmýþ birisi öyle,
Bakmasaydý münafýk,kandilin hep yanardý,
Kýyamete dek kandil,evde ýþýk saçardý.

16.10.2014//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.