rüzgârda oradan oraya sürüklenen yapraklar har sokak sokak insanlar, kadýnlar þehirler var adam dolusu ve infial...
o susarsa herkes susar o konuþmazsa eksik kalýr nazar boþ kalýr kaldýrýmlar o konuþ(ma)sa ...
unutmak belki de sýzýlarýmýzý savaþlarý sesimizi içimize gömdüðümüz þehirleri dü’þer yine bombalar düþer yine þehirler düþen þiirler dökülür kanayarak…
gözlerim aklýmýn önünde gider bakýlýrsa karanlýða... yine göç eder çocuklar göç eden kadýnlar þehir mülteci mülteci insanlar sýðýnmak sana ey…
göçündeki gördüðüm kördüðüm bir umut umut bir çocuk umut bir annenin dilinde naçar bir dua namertler sofrasýnda kanla doðranan bir ferda feryat uçurumlarýmýz susmamacasýna içimizde kanayan suskular çýðlýðýmýz olamaz þ’ah damarýmýza vurulduysa býçak uçurumlar üzerimize yuvarlanýr susarsak s’ussak olmaz susmak olmaz!
ne sýkacak diþ kaldý ne pamuktan ip… bir salip, bir hilâl, bir yýldýz gökyüzünde izmihlâl…
aslýnda bir buse ile biter savaþlar ama topyekûn sýmsýcak bir buse bir içten gülümseme ile baþlar yedi iklim biter karanlýk hazanlar... savlýyorum alýnsýn kayýtlara ...
...
Sevgili Olgun ONUR aðabeye teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
e d i b / a h m e t Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.