Ele düþünürdüm seve bilmerem,
Bir de gencliyime döne bilmerem.
Sonbahar ömrümü yaza dönderen,
Ne þirin olurmuþ gec gelen sevda.
Men ki,her cananý seve bilmezdim,
Her söze aðlayýb güle bilmezdim.
Bir kiçik aðrýya döze bilmezdim,
Ne þirin olurmuþ gec gelen sevda.
Sen dað baþýndasan,mense derede
Sen çaðlayan bulaq,men susuz çeþme.
Qanýmda sen varsan,sensen her zerre
Ne þirin olurmuþ gec gelen sevda.
Qelbim emanetdir sene ey gülüm,
Seninle yaþayým,seninle ölüm.
Herden eylesen de sen mene zülüm,
Ne þirin olurmuþ gec gelen sevda.
Mecnuna dönmüþem görenden beri,
Deme gencleþmiþem sevenden beri.
Dirilik suyudur o gözel peri,
Ne þirin olurmuþ gec gelen sevda.
Unutma!sözümün aðasýyam men,
Bu eþqin odunda yanasýyam men.
Gelib lap yanýnda qalasýyam men,
Ne þirin olurmuþ gec gelen sevda.
( azerice þiirlerimi seven þair Mustafa Çetiner,e hediyyem olsun)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.