Bir şiirlik Anlat Kendini

merhaba
yla baþlardým ya bu þiire
neþesiz bendeki kelimeler
bendeki duygu
þüpheli bi’ kahýr
uðultum hoyrat
kaþýntý yapan bi’ hissizlik
ahenksiz bi’ koku
gözlerim çýldýrýþa benziyor
hâlâ yazamýyorum inkârýmý

kahveyi þekersiz içtim, rakýyý sek
hoyrat kullandým adýmý
itiraf ediyorum ne girdaplara girdim
çýktým senfoni yarýþlarýndan
herkesin sesi kendine güzeldi
þüphesiz adam gibi adamdýlar ve eksiksiz kadýn
kibirleri sýradan, dilleri kalabalýktý
kötüleþtikçe çürüyen sebzelere benzeyenler
gevþekti, onlardan iyi komedi filmi olabilirdi
epey tuhaftý sokaktaki rutubet
her þeyler canýma tak çarptýkça
tenime þarkýlar sürdüm geceler boyu
sihirli masallar söyledi aðzým
uzaktan silah sesleri geliryorken
gökyüzünü postallar eziyorken
aþk diyordum kurtarýlmalý
günler karanlýktý, mevsimler karanlýk
paralel evren bile karanlýk
hiç bir þey olmaz ya da ölürüz dedim
kendimi þýmarttým, biraz küfür öðrendim
bir rüyanýn sonunu merak ettim
hýzýmý alamadým susadým biraz
aç karnýna içtim dolunayý
uykulardan kurtardým baþaðrýmý
aklýma ver yansýn daha çok seviþtim



ne botoksum var ne kaçan çorabým
sakin olmaya çalýþan küçük öfkelerim
gökgürültülü saðnak yaðýþým
zerrelerine bölünen kan ve tuz
sorular sorma bana
hesaplaþamam, sýnansýn sabrým
büyümek iþim biteli çok oldu
dudaðýmda kavruk gülüþüm kaldý
yüzümün yarýsý kelebek belki fil
korktuðum belki neþem, belki sen
hiç bitmeyen hazlarým, yaþamaktan sýkýlan çilem
aklýmda bir fikir
yenilmiþliði mühim deðildir
uyuþmuþ olabilir ruhumdaki bir nokta
gayem de gayyam da kelepir
diyorum ki
lezzetini kaybetmeden yaþam
yýrtýp bakmalýsýn sen de göðsüne
ömrün neresinde yetersizdik


hoþcakalla bitirirdim ya bu þiiri
yaþamak serenadýmý gözden geçiriyorum
þarký ilerler
gece buðulanýr
sonra toz

kerelerce denenmiþtik...











Sosyal Medyada Paylaşın: