Düþlerim örselenirken gündüzlerde, Adýný þafaða yazdýðým akþamlarýn, Zifiri karanlýðý öptüyü gecelerde, Sensizliye alýþamadým... Düþlere girdiyinin yarsý kadar, Yanýma sokulsan yalnýz aðlarmýydým, Mavi gülüm... Ben sana susuzum...
Gözlerim nemli kipriyim yaþdý, Aþký nehir gözlerinde tanýdým... Bedenim ayaz yüreyim kýþdý, Görünce yüzün nevbahar sandým... Gönül seni sevmeye kovuldu, SEni beklemekle yoruldum, Mavi gülüm... Ben sana sürgünüm...
Karanlýklarda sen aldýn hüznümü, Tebessüme dudaðýnda alýþdým... Açýldý gönül perdem gördüm yüzünü, Sevi çýkmazýna orada düþdüm... Þu kara topraða elbet gireceksin, Ýçinde ben içimde sen olacaksýn, Mavi gülüm... Ben sana sonsuzum,
SENDEN BAÞKASINI SEVMEYECEYÝM
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 14.10.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.