uzaktayým
rüzgara döndüm yüzümü
ayazlarla üþürüm
bir yaný hep eðik yalnýzlýðýmý
örtmek için
sýkýþýp kalýrken gölgelere
bu þehir terk eder beni
yol desen ayak izlerimi
bölünürken mevsimlere
diner belki sancýlarým
yaralýydý gülüþlerim
içime gömsem
yapraklarýndan düþüp
köklerine sarýlýrdým
güneþten alýnmýþ bir dokunuþ
ateþe verirken yüreðimi
tenin haram tenime
topraðýn nefesinde açarken menekþeler...
02/02/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.