Bu günler yaþadýðýmýz günler mi? Eskiden mutlulukla gezdiðimiz günler mi? Ah þimdiki çocuklar laf söz dinler mi? Eskiden çocuklar kimseyi lafa tutmaz saygý duyardý Mahalleler caddeler sokaklar masumiyet abidesi kokardý Ýnsanlarýn yüreðinde sevgi saygý komþuluk vardý Gülen gözlerle birbirine bakardý Arayanýn soranýn gönül alan komþular vardý Þimdi ne arayan ne soran var aðla yana yana Evlerin kapýlarý gönül kapýlarý sonuna kadar açýktý Cehennem gibi gönlü ömrü yakmayanlar vardý Yanýnda gölgesinde oturunca býktýrmayan güzel insanlar vardý Þimdi gönüller tarumar ötmez bahçelerde bülbüller Viran etmiþ bahçeleri kargalar Artýk göç eyledi bu kervan akla gelmez yolun içinde kayboldu Güzellikler ekilmeden biçilmez Güzellikler yok edilince artýk gülünmez Artýk bulunur mu bu dertlere bir derman Kul Mehmet der ki Ah geniþ dünya nasýl daralmýþ Derler içinde yaþým geldi elliye aðrýyor baþým Kervan göç eyledi gelmez artýk akýyor gözümde yaþým Þimdi gönüller tarumar ötmez bahçelerde bülbüller Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.