Bir Hoş Geldin Diyebilsem

Bir hoþ geldin diyebilsem
ruhumun akan ýrmaklarý kururken
yapraksýz dallarýma
sessiz sedasýz aðýrlayabilsem seni
gecenin karanlýðýnda
ötüþün
belki de son verirdi yalnýzlýðýma
þu vefasýz çölde
susuzluktan pörsümüþ köklerime

gövdem artýk kandamlasý
gölgem bile yetmiyor gezinen ceylanlara
avcýlar pusu kurmuþ
kaçýn saklanýn desem bile her çýplak
nereye
ýþýðýn kalbi donuk
yanýk odun parçasý her yer
çýrpýnýp konsanda küçük parçama
bilirim sesiz olur ötüþün
dökülürken tüylerin tüneðine

hayallerim
zifiri gecenin uðultusu artýk
ölü mevsimlerin
mor çiçekleri açýyor buralarda desem
kan sýcaklýðýnda esiyor rüzgâr
dokunduðu her nesne tenimin kuraklýðýnda

konma
sen küçük kuþ
uç git buralardan
taþýmaz bedenini minik filizlerim
cýlýz
çýt kýrýldým kör kurþun hýzýnda

mehtap doðarken yarýlýrmýþ bir zamanlar
ilahi bakýþýn aksinde
rahmet varlýðýnýn parmak ucunda

þimdi
göðün çeþmeleri kesik
her yer sahra

ihaneti taþýyor gün vahalarýn namlusunda
konma
seni taþýyacak gövdem yorgun
yýðýlýr kalýr küllenir ölüm sessizliðinde
uç
git buralardan minik kuþ
buralar sahipsizliðin kefensizliðinde

Sosyal Medyada Paylaşın: