kimsesizlerin kimsesine…..
Ne yaptýn ey gülüm
Beni benden aldýn
Sensizim
Sadece hayallerimle yaþýyorum þimdi yoksun
sessizlik bana seni hatýrlatýyor
Gülüm...
Göz yaþlarým durmuyor
Gözlerim hep yanýyor
Hep yolunu gözlüyorum
artýk konuþamýyorum kimse ile
Yalancý mutluluklar yaþamak istemiyorum artýk
Ne olur dindir bu acýyý
Bana diyorlar delisin sen
Ne yaptýðýný bilmiyorsun sen diyorlar
Gülüm onlar acýyý kederi bilmiyorlar ki
Askýn ne olduðunu bilmiyorlar ki
Bunun için hak veriyorum onlara.
Þimdi yalnýzým
Kimsesizim sensizim þimdi
Ne þimdi yüzünü göre biliyorum
Ne de geleceðe yönelik hayallerimi
Kývranmak bu olsa gerek
Ne kadar noktalý cümleler kurmak istesem de
Seni hatýrladýðým zaman o cümleler üç nokta ile bitiyor
Anlatamýyorum yaþadýklarýmý
Anlamýyor kimse beni
belki de sensizlik beni bu hale soktu bilemiyorum
Gülüm bildiðim tek þey var ki
Kalemimi elime aldýðým da ilk senin adýný yazýyorum yüreðime
Nasýl unuta bilirim seni
Kim demiþ zaman her þeyin ilacýdýr
Kim demiþ unutursun
Mutlaka bunlarý da söyleyen aþýk olduðunu sanan bir kiþidir
Ey ask
Bitirmedin mi bedenimi
bitirmedin mi ruhumu
Bitirmedin mi duygularýmý
Ey aþk utanmýyor musun?
Benden izinsiz hayallerime dalmaya
Býrak beni demi cem çünkü
Acý ve sevinç artýk bir ahenge oluþturuyor bana
Ey kimsesizlerim kimsesi
Ey yalnýzlarýn dostu
Ey çersizlerin dermaný neredesin
Hani ateþin yakacaktý beni
Þimdi üþüyorum sadece
yalancý bir ömürde bedenimi yýpratýyorum artýk.
kimsesizlerin kimsesine…..
Serhat Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.