Canan yoksun…

Gündüz iþ yerinde zaman çok zor geçer,
Cananý düþünerek çalýþýyorum bu yerde.
Akþam olduðunda zaman nasýl geçer?
Canan yoksa,zaman zor geçer bu elde.

Güneþ aþýnca her yere karanlýk çöker,
Sevdiðim yok diye içime yalnýzlýk çöker.
Bedenime dizlerime dermansýzlýk çöker.
Canan yoksun…Duramam ki sensiz elde.

Odalarda senin sessizliðin olur,seni arar.
Gözlerim seni ,o güzelim bedenini arar.
Sýcak sýcak bakýþlarýný,senin gölgeni arar.
Canan yoksun …Ne yapayým sensiz elde.

Koridorlarda,mutfakta senin kokun var,
Bardaklarda dün doldurduðun suyun var.
Maalesef her alanda senin yokluðun var.
Canan yoksun …Ne yapayým sensiz elde.

Yediðim yemeklerin hiç mi hiç tadý yok.
Rastgele yediðimden öðünlerin adý yok.
Baksana yemeklere listede kaydý da yok.
Canan yoksun …Ne yapayým sensiz elde.

Gözlerim, geçen güzel günleri arar oldu.
Ýyi anladým sensizlik en kötü karar oldu.
Yokluðun her tarafý hayatýmý sarar oldu.
Canan yoksun …Ne yapayým sensiz elde.

Sen olduðunda yüreðim neþe ile dolar,
Sen olmadýðýnda ise yüreðime çile dolar.
Her zaman senin adýný Cananý dile dolar.
Canan yoksun …zaman geçmiyor bu elde.
13.10.2014
Hasan KAYA
Eðitimci-Þair-Yazar


Sosyal Medyada Paylaşın: