Adem Ağacı

þimdi ben seni nasýl seviyorum
nasýl seviyorum biliyor musun
on beþinde bir çocuk uyutup gözlerini daðlara sürer
neden aðladýðýný bilmez
bilir de öylesine büyük olur ki üstüne düþen rüzgar
sanki her þeyi yerinden söküp uçuracakmýþ gibi
bir karamsarlýk
ki çabuk geçer yýllar
aniden gece
baþka yýldýzlarýn altýnda büyütülen ne varsa
ve cisimlerin sihirler biriktirdiðine dair
veya yoldan geçen adamýn sarhoþluðu
kiri
kirlenmiþliði bile
duygularýný ziyaret eden tezahürattýr
ona göre
burnunun ucunda titreyen alev aþktýr

bu ham kýyýlarda gelecekten söz etmek istesek
ölümün boylu boyunca üstümüzden geçeceðine yemin ederiz ki
ve yine de
vazgeçmezler tutsaklýklarýný sorgulayan zamandan
on beþinde can
daha kýymetsizdir canandan

naif gözlerini süzdü adem aðacý
ilk meyvesi ikram edildi sulara
ne güzel yansýmalar duyduk
bir elmanýn kýrmýzý oluþunu tanýdý aks
oysa bu günlerde aþk
adaletin finiþ düdüðü

on beþinde aþk böyledir
gecenin sessizliðini giyinir bulutlar
ve yaðmurdur deðiþtiren toy aðaçlarý
ilk suskunluðunu çýkarýp gövdesinden
gölgelik taslar
eðer seviyorsanýz hala
inanýn
en masum aþk
on beþinde baþlar.



Sosyal Medyada Paylaşın: