Şiir, Hayat Ve Ben

Þiirlere hayat verirdi bir zamanlar sözlerim,
Vücudumu yorulmadan taþýrdý dizlerim.
Her bildiðim doðru deðildi belki amma..
Hiç yanýltmazdý beni hislerim.

Ellerim sema’da kalbim dua’larda,
Minareler arardý caddelerde gözlerim.
Þimdi yine ibadetlerdeyim fakaaat..
Yorulmuþ ellerim,ayaklarým,dizlerim.

Herþey vaktinde güzel derdi babam bana.
Belki beyhude geçti güzel dediðim günlerim.
Yaþ kemale erince daha iyi anladým amma..
Ýþ iþten geçmiþ, tükenmiþ ömürlerim.

Ýki nefes arasýymýþ ömür dediðin,
Birinciyi aldým, ikinciye yok garantim.
Yaþý onbeþinde olanlara sözlerim..
Her yaþadýðýnýz günlerin kýymetini bilin.

Þaþýrmayýn yolunuzu doðru yoldan gidin.
Hz. Mevla’dan baþka doðru yol görmedim,
Ümmeti olun siz Hz.Muhammed’in.
Ýslamdan gayri doðru yol hiç görmedim..

Mustafa Pýnarlý

Sosyal Medyada Paylaşın: