GİDİYORMUSUN
Kardelenler açmadý daha, mevsim yazýn baþý,
Sakýn el sallama umudumu alýp gidiyorsun,
Denizler dalgalanmadý daha,
Boðulurken sensizliðin içinde mavileri giyip.
Gidiyorsun,
Zaman gittikçe daralýyor!
Arkandan aðlarken gidiyorsun
Bir çocuk gibi hasretinle yanýyor ken!
Gözlerini kaçýrma dualarla gidiyorsun,
Güneþ yüzünü dönmedi daha, ay küsmüþ görüyorsun
Seni anlattýðým yýldýzlarý söndürüp gidiyorsun
Gece ayazý vurmadý hala, yokluðunla üþütüyor ken,
Gidiyorsun,
Bir köþede sensiz sakin ölürken!
Sen þarkýlar þiirler söyleyerek gidiyorsun
Aðaçlar yeþile doymadý daha, meyveler olmamýþ
Yapraklar sararýp solmadý daha
Nisan yaðmurlarý yaðmadý hala, sel
olmuþ akýyorsun
Þimþekler çakarken gözlerimde bulut olmuþ gidiyorsun
Gidiyorsun,
Solmuþ yüzümde hatýra býrakmadan!
Kaþlarýný çatýp elveda demeden gidiyorsuN
Güneþ sabahý aydýnlatmadan gidiyorsun
Kurþun namludan çýkmadý daha, hasret olmuþ vuruyorsun
Bir kuþ misali cansýz bedenim ellerindeyken gidiyorsun
Ölüm peþimi býrakmadý hala, canýmdan can alýyorsun
Ölürürken seni içimde seviyorum demeden gidiyorsun…
MURAT KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.