Mısralar duracak anbean karşımda
Henüz
Adýmlamaya
Baþladýðým zamandan bu an’a
kadar arkasýnda sürüklendim
Bazen
Sessiz bazen de nefessiz
Devran içinde arþýnlanan
bir deniz nizamsýz nefis
Gel
Zaman git zaman derken
Halin sahifelerinde
kederlenip hüznü nefeslenirken
Yokluk
Kuraklýkta susuzluk
Umutlarda solgunluk
yorgunluða güfte yaptýrýyordu
Çaresizlik
Ýdrak edilmeyince
Kanaat niteliðe ermeyince,
vuzuh netleþmeyince acý
Istýrabý
Kamçýlýyor kan akýtýyordu
Nisyan yamaçlarda daveti
bekleyerek fýrsat kolluyordu
Bilmeden
Ýnanmak, anlamadan kanmak
Akidede muðlâklýðý yaþayarak,
maslahatlara sýðýnmak
Arkaya
Hiç bakmadan yaþamak
Tefekkürden imtina ederek
hevesleri kuþanmayý anmak
Derken
Akýl sýðaya çekerken
Ýbretlik hadiseler bir bir
önümüze serilirken tükenmek
Nefesin
Kadrine haiz olarak
Sahibinde netleþmek,
sevdayý hasrederek ona yürümek
Ezelin
Ebet için ahengini
Aþkýn nurlaþan ulviyetini,
nizamsýz zevklerin sefilliðini
Kaç zaman
Sonra ve hazan oluþunca
Ömür takatte zorlanýnca,
gözler fersiz bomboþ bakýnca
Umutlar
Geliyor birden aklýma
Lakin hiçbir yatýrým yapmayýnca,
naçarlýðýn saðanaðýnda
Hýçkýrýklar
Düðümleniyor boðazýma
Aðlamak ne çare, zaman
seni mazinle hikâyeni seyredince
Tekaüt
Maaþýnla aldýðýn mezar
Yalnýzlýðýnda ürpertilerle
haþyetin serencamýný haykýrýnca
Kim olacak
O elim manzarada yanýmda
Evladý ayal her ne kadar varsa,
refikam aðýtlarla baþýmda
Hüzün
Desteledim arkamda
Bestelediðim þarkýlarla
mýsralar duracak bir bir karþýmda
Mütemadiyen
Çaresizliðe hayýflansam da
Yaratan’a iltica ediyorum
her ne olacaksa rahmet onunla
Gülün
Kokusunu arasam da
Hasretmediðim zaman çýkýyor
hemen karþýma aðlasam da
Topraðýn
Yetimi anlatan hicranýyla
Hesapsýz hayatýn sonuçlarýyla,
keyif ne kadar haz olsa da
Mekânsýz
Düþünmek ileriyi görmek
Ýnsanýn vasfýndan sudur ettiðini
bilmek, kalbi serinlemek
Vicdaný
Dürüp bükmeden hilkatine
Tevdi ederek ulvileþmek
nefesi sahibine hasredip yücelmek
Aþký
Harýnda ki sevdayý
Sabrýn baharýnda rengârenk
açarak yaratan Hakka koþmayý
Ne derlerden
Soyutlanarak kul olmayý
Ön yargýlarda yargýçlýðý
müdavimlerine býrakarak hür olmayý
Baþarmadan
Umudun niteliðinde baharlaþmadan
Ruhun kalbi nizamýnda
vuzuha ermeden koþmak yýlgýnlýðýmý
Affedemiyorum
Kimi suçlayacaðýmý bilmiyorum
Lakin artýk çok geç her gün
adým adým mizana yaklaþýyorum
Muhakkak
Üzülüyorum sukut ediyorum
Kalbimin lekelerimden kurtulamadan
hayata veda ediyorum
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.