Yýldýzlarý sayarak yoruldum artýk yeter, Þarkýlar seni söyler,çiçekler baþka açar! Küllenmiþ sevdalarým, üstünde otlar biter, Hasretiyle yanarken,benden uzaða kaçar!
Nehirlerim kurudu,baðlarým viran oldu Tanrým bu nasýl dünya,görmek istemiyorum! Susuzluktan güllerim daha açmadan soldu, Batsýn böylesi dünya, görmek istemiyorum!
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
k.doğanay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.