GÖNÜL

tutsak olur nefse özin bilmez gönül
anýnçün her dem divane gezer gönül

kal u beladaki sözin hatra getirmez
iþte o vakt kullarý nefs için ezer gönül

bir demlik heveslere kanar bi-akl olur
sonra hak davasýn unutur bezer gönül

ey insan biganeye öðüt vermek kolaydýr
amma seni her dem mecnun-var eder gönül

ey harun söyle sözin duyur dehre ahýn kim
ahir kamu mecnunun aþkýn yutar gönül
Sosyal Medyada Paylaşın: