= Çiçekler açmaz oldu, kurudu mu toprak ne? Yakýlan, yýkýlanýn, halini görmez olduk… Kör mü oldu insanlýk, sarardý mý yaprak ne? Türk’e, Çerkez’e, Laz’a, hal-hatýr sormaz olduk… = Yeniden canlanmalý, uçan kuþla yaprakla, Karayý boyamalý, açsýn diyerek akla, Güzel þeyler salmalý, kalplere varla yokla, El de sapan taþ ile, duymayýp durmaz olduk… = Bu kir nereye kadar, kirletecek yüzleri, Ýhanetin bedeli, inletir her bir yeri, Çanakkale’de saklý, Milletimin izleri, Aklýmýzý bu yönden, o yöne kurmaz olduk… = Oyun oynamak için, orta yere inenler, Bu oyunda eþeðin semerine binenler, Kendini bir halt sanýp, haltlýðýna kananlar, Sabýr taþý da çatlar, patlar, hem de ne çatlar, Aslan it’den korkar mý, böcekten küçük zatlar… = MEHMET KAHVECÝOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET KAHVECİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.