BİLMİYORSUN
Rüzgar olsan gönlüme esmeyi bilmiyorsun
Yaðmur olsan bulutla yaðmayý bilmiyorsun
Ateþ olsan aþkýnla yanmayý bilmiyorsun
Düþündümde gülüm sen sevmeyi bilmiyorsun
Olur olmaz þeylere durup birden kýzarsýn
Baþýnda iyi olup sonra oyun bozarsýn
Seven þu gönlüme kar diye zarar yazarsýn
Düþündümde gülüm sen sevmeyi bilmiyorsun
Arada bir bazen o sýcak candan bakýþýn
Sonra deðiþip birden bire hýrçýn oluþun
Darýlýp küsüp aþktan kaçar gibi gidiþin
Düþündümde gülüm sen sevmeyi bilmiyorsun
Bazen bir çocuk gibi masum oluyorsun sen
Bazen öyle içten bir halde gülüyorsun sen
Sonunda veda bile etmez gidiyorsun sen
Düþündümde gülüm sen sevmeyi bilmiyorsun
Söylediðim sözlere ister darýl ister kýz
Dört mevsimde buz tutar bakýþýn inan ki buz
Alemde mevsim bahar senin aþkýn bitmez güz
Düþündümde gülüm sen sevmeyi bilmiyorsun
Emrah Koçer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.