Kaybolan insanlık!
Dertleniyorum bazen
Kendi halimde düþünürken
Otobüs duraklarýnda beklerken
Ayaz kesen simalarý temaþa ederken
Oysa biliyorum ki bunlar
Bizim olan kanlar canlý insanlardý
Her birinin haline yansýmýþ kaygýlar
Ne olacaðý belirsiz ilzamlar kanaatler
Çocuðun ellerinden tutan
Aylarca karnýnda taþýyan can
Kanýndan kan baðýþlayan yüce insan
Ne olmuþtu menzile yetiþmek için unuttu
Aracýn kaptaný asýk suratlý
Gençler birbirlerinde farklý anlý
Duyarsýz bir kimliðin sanki içinde saklý
Yaþlýnýn karþýsýnda görmemek içinde katlý
Her ne kadar tercih etmesem de
Bir þekliyle gönderiyorlar iþ halinde
Yeþile hasret yaþadýðým bu melalimle
Suda buluna ülfet nerede verilen deðerde
Bulvarlarýn kullaným hakký
Biliyoruz ki insanýn kudretinde saklý
Sýrnaþlýk arsýzlýk geceden kalanda farký
Zavallý görevlilerin nahoþ görünen efkârý
Bir heyecandýr hýz tutkunu
Basýyor gaza yutuyor bak salkýmý
Yanýnda manitasý onun dinmez çakasý
Motosikletlinin kanlar içinde yerde yatýþý
Ýnsanýz iþte merak kesildik
Yerle yeksan olan gence nazar ettik
Hareketsiz eklemler mesnetsiz þekilsiz
Kan revan içinde nefessiz yatýyordu hissiz
Hýz tutkunu genç duyarsýz
Kaskom var beyler bedelini alýrsýnýz
Yaþanan hadise karþýsýnda þaþar kalýrsýnýz
Ýnsan mý bu konuþan genç diye hayýflanýrsýnýz
Kýz aðlýyor bir panik yaþýyor
Ölen insan için deðil arkadaþýna yanýyor
Sen üzülme baban halleder diye tembihliyor
Yerde yatan bedeni terk eden ruhuyla bakýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.