HAYAL GÜCÜMDEN PARÇALAR KOPARIYOR ŞU ÖLÜM
HAYAL GÜCÜMDEN PARÇALAR KOPARIYOR ÞU ÖLÜM
Hücrelere oksijen taþýyan þu kan en önemli þeyi taþýyordu damarlarýnda þimdi, kirli düþünceleri pompalanýrken hala yataktan doðrulamýyordu kapýya doðru götürün beni dedi ,o arada
annesi kim? dedi kim var orada?niye gitmek istiyorsun? o an cevap veremedi doðrulduðu yere yine yatýrdýlar þekli bozulmuþ yastýðýna bir iki vurdular rahat et ve uyu þimdi dediler
hastalýklar nasýl bir þeydi?
beklenmedik anda yaþ sýnýrý tanýmadan her an kapýyý çalabilen solgun belirtileri halsizlik boþluk yok oluþlarýn yoksa sinyal sesi miydi?
Hastahanenin kantini kalabalýktý ,kalabalýklarýn arasýna karýþan denizci çayýný yudumlarken elinde bir mecmua okur gibi yaparak bazý konuþmalara kulak kabartýyordu ,
Osmanlý zamanýnda orada kalan Türklerden di arkasýndan koþarak gelen Ýngiliz kýz Batsy’ i hiç farketmedi
oturabilirmiyim ? diye soran kýza þaþkýn gözlerle bakýyordu buyrun dedi eliyle iþaret ederek ben Gülistanýn arkadaþýyým evlerimiz yakýn hatta komþularýyým
dediðinde sadece dinliyordu hiç sesi çýkmadan hareketsiz, sadece ismini söyledi ben de Türker dedi Gülistan’a sizin kan verdiðiniz gördüm ailesi sizi görmek isteyecektir dedi
Ben fazla kalamam ama kartýmý býrakýyordum dedi fazla bir þey söylemedi yine geleceðim dedi biz sulara açýlana kadar o iyileþir nasýlsa
yine ellerinden o muhteþem omleti yiyebilirim dedi denize yakýn o küçük resdorantta tanýdým onu ,orada çalýþýyor olmalý dediðinde hayýr o babasýndan kalan onlara aitbir iþletme dedi Batsy
konuþmayý yarýda kesmek zorundayým hoþça kalýn þimdilik dedi, gemici hastahanenin camýna doðru bakýyordu giderken ...
HAYAL GÜCÜMDEN PARÇALAR KOPARIYOR
Hücrelerimin içinde bitkin can çekiþen þu akyuvarlar
baþka bir kanda dirilmek ister þimdi
ölmek zamaný deðil derinlerden çýkarsýnlar ýslak soðuk bedenimi
sen çok güçlüsün bense hasta bitkin ve zayýf
yinede sevebilecek misin beni?
sona taþýyacak beþiðim kar beyaz
kýrmýzý mürekkeple ismimi yazacaklar belkide
ama olsun kayalar var dalgalar biliyorum aþýndýracaklar
aðlamamda çok zor bak en dip sulara saldýlar
çýktým iþte uzattýðýn ellerin kanýma taþýdýðýn oksijenle
çürümüþ gemilerin içinde dolanýyordum karanlýklarýn sesinde
bir sonu yazýyordu kalan baloncuklar son oksijenimde
özgürlüðüm deniz kýzý en ünlü ressamýn renklerinde
biçimleniyorum þimdi az kaldý sabret
hayal gücümden parçalar koparýyorlar kan renginde
çok uzaktan taþýyorlar rengini
can bulacak belkide
pazarlýk yapýyor inadýna ölüm
acýmasýz emecek illa þu canýmý sularýn dibinde
ama vermedin koparýp çektin iþte
o kuvvetli ellerinle
PAZARLIK YAPIYOR
HAYAL GÜCÜMDEN PARÇALAR KOPARIYOR ÞU ÖLÜM
DENÝZLERÝN EN SÝYAH
HEM DE
EN DERÝNLÝKLERÝNDE
AMA VERMEDÝN
TUTTUN ÇEKTÝN
KOPARDIN BÝR HAMLEDE
DÖN DÝYEREK BAÐIRDIN
ÇAÐIRDIÐIN ÞU
HAYATIN ÝÇÝNE
...GÜLÝSTAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.