Yokluk belâsýna yurdumdan çýktým
Çýktýðýmdan beri hasretim hasret
Nice yaþlar döktüm canýmdan býktým
Emmi’ye dayý’ya hasretim hasret
Gözlerim dalýyor karlý daðlara
Yazýk oldu boþa giden çaðlara
Her’dem bülbül öten yeþil baðlara
Kara’çalýsýna hasretim hasret
Ararým köyümün Bahar Güz’ünü
Özledim yokuþun hemi düzünü
Düþüm’de görürüm yârin yüzünü
Yâr’in dillerine hasretim hasret
Hayali ve düþü sânki yasaklý
Sýlamýn özlemi derinde saklý
Kime anlattýysam diyorlar haklý
Ana’ya Baba’ya hasretim hasret
Çamlarýn altýnda uzansam yatsam
Kederli günleri þöyle unutsam
Hala’mýn,Teyze’min elini tutsam
Akraba’ya dosta hasretim hasret
Yine gam bulutu aðdý özüme
Hasretin yaþlarý doldu gözüme
Burda son veriyom gayri sözüme
Düðün’e bayram’a hasretim hasret
DURAK’ýn gözleri çaðlayan nehir
Ýçtiðim au’dur yediðim zehir
Daha fazla etme visâli tehir
Toprak’ýn taþýna hasretim hasret
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Bilirim gurbette vadem yetecek
Benim bu hasretim nasýl bitecek
Hasret çeke çeke ömrüm bitecek
Havasýn suyuna hasretim hasret
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.