Ana rahmine düþersin bir sýcaklýk sarar seni Su içinde can bulursun, “ol” denmesidir nedeni Bir hücreden çoðalýrsýn gün be gün büyür durursun Ve insana dönüþürsün ruhun sarýnca bedeni
Kan baðýnýn ayrýþýmý baþlar günü geldiðinde Ýlk aðlama ve ilk feryat baþlar hava dolduðunda Tüm korkular siner bir bir, tüm acýlar diner bir bir Ýlk gördüðün melek yüzlü kadýn sana güldüðünde
Ýþte o an baþlar sevgi, iþte o an baþlar güven Sevgi ile çýkýlmalý hayat denilen merdiven Soðuk, sýcak, kin ve nefret varsýn dönsün etrafýnda Seni kucaklayan koldur huzuru bulduðun yuvan
Gönül gözüyle gördüðün þekle katýþmaktýr sevmek Zaman zaman akýl ile kansýz çatýþmaktýr sevmek Ayrýlýk ateþtir yakar, hasret alev alev sarar Görünmeyen yangýnlarda yanýp tutuþmaktýr sevmek
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.