Bakardýk çocukken Parketmiþ arabanýn camýndan. Hayranlýkla söylenirdik ’Bu araba iki yüz yapýyor’ Görmemiþtik hiçbirimiz Arabanýn iki yüz yaptýðýný Yollar daha ayrýlmamýþtý Otoban bariyerleriyle. Yüz yapýþýmýz olaydý, Yüz otuz ise kaza.
Bugün her kadrana bakýþýmda Gülerim kýs kýs, hissettirmeden geçmiþe. O günlere hürmeten Doksanda býrakýrým ibreyi, Bir oðlun babasýný geçmesi Kadranda olmasa gerek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Kemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.