NE ÇOK SEVERDİN SEN

Oysa ben her sabah açýk býrakýrdým penceremi,
Bir serçe kuþun yüreði konar mý diye,
Penceremin pervazýna.
Ve yüzlerce kýrlangýç uçururdum gökyüzüne,
Sen geldin diye...
Tutsak alýrdýn her geliþinde düþüncelerimi,
Bir kaleme gücüm yeterdi,
Birde beyaz kaðýda.
Her satýrýna düþen sözcüklere bakardým,
Birde gözlerine.
Gökyüzüne yazardým,
Denizlere yazardým.
Ben seni yazar suya atardým.
Küçük bir yelkenli olur sana akardým..
Ne güzel gözlerin vardý senin,
Ne güzel ellerin,
Ne güzel yüreðin vardý.
Bir bahara adanmýþ çiçek gibi,
Ne güzel kokun vardý.
Ýðde aðacý çiçek açýnca sen kokardý,
Bu baharýn öteki yüzüydü.
Birde Eylülün vardý senin,
Ne çok üþürdün sen,
Ne çok.
Ellerimde ýsýnmayý severdin,
Ellerimde.
Sonbaharmýþ kýþmýþ farketmez di,
Yeter ki ellerinde olsaydý ellerim.
Ne çok severdin sen,
Ne çok.
Bir gülü,
Bir kuþlarý,
Bir çocuklarý.......Þ.CyILMAZ.......03.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: