tepe

bir daðlara baktý bir de kendine
kaç ekim çýkar ki dedi yüzlerimdeki çizgilerden
karýncalarýn son telaþý vardý köklerinde
usulca oturdu ahlatýn dibine
pasinler sarý çarþaf
pasinler gurbete gebe
hasret demleniyor gene onüç otuz treninde
bitlis sarmasýnýn en efkârlý dumanlarý çýktý ciðerlerinden






yamaç yamaç, dað dað
nisan karý gibi eridi gözlerinde çocukluðu
ninesinin masallarýndaki devler
en derin uykusunun kanýna girdiler
ve çok uzak þehirlerde gençliðini
savaþ kaçkýný haramiler
bir kelle hesabýna kurþuna dizdiler




iþte, tam þu körlenmiþ cýlga yoldan
daðlara ota giderdi dilan
sevdaya prangalar vururdu töre
sen yanmýþ tutuþmuþsun kime ne




bu mevsim kimin boynunu daha keskin vurur
yýlanlý daðdan aþan ay’ý
bileylere tutarak
hangi yarayý muhkem acýtýr
çakýr dikeninden denkler kurup
yüreðini harmanlayarak




her bacanýn tütüþünde
birer birer battý evler ummana
köy silindi,kendi silindi,ahlat silindi
gece ne güzel dost
ne güzel melhem dedi




ova hýþýrdadý,
toparlandý
maviydi rengi sevdanýn
yerle gök arasýnda
bir tanrý
bir kendi
bir dilan vardý
yavaþça kalktý












kasým
Sosyal Medyada Paylaşın: