UFKUMA ŞAVKIN VURANDA

Saçlarýma kar yaðanda
Ruhum’da þimþekler çakar
Yaðan yaðmur sen kokanda
Burnumun direði sýzlar...

Arþ-ý ălă kararanda
Yaðmurlar la düþüyorum
Kükreyip bendin aþanda
Girdabýn da ölüyorum....

þavkýn ufkuma vuranda
Hüzmem zindanlarý yýkar
Dilinden bal damlayanda
Nefesin ruhumu yakar...

Zülfün yüzümü örtende
Aþký nakþettin ömrüme
Sülün gibi süzülende
Busen har olur tenime...

Nafize
Sosyal Medyada Paylaşın: