Öyle zor ki sensizlik nefes almak ar gelir Caným kendinden bezgin yorgunluk dizi aþtý Ýçimde kargaþa çok þeytan diyor ki delir Aklým baþýmda deðil buna gönül de þaþtý Ne zaman geleceksin kelimeler üþüyor Ayrýlýk damla damla kaderime düþüyor.
Hiç bir þeyin tadý yok ne yesem aðzýmda pas Hýçkýrýklar kapýda adýný andýðýmda Gözlerim nemli nemli tütüyor onlara has Özlem duygum kabarýr aþkýnla yandýðýmda Soðutma çabasýyla kendimle konuþurum Fayda etmez konuþmak aleve dönüþürüm.
Yanýk kokusu sarar günlümün kýyýsýný Merhem sürmek faydasýz busendir yalnýz çare Kimin gücü yeter ki bozsun aþk büyüsünü Yýllardýr gönül kapým bu yüzden yara bere Bir dokun bin ah iþit derler ya benim için Kaynayan bir volkaným yanarým için için
Sür de gel gönül atýn yetiþtirsin tez bana Hasta olan duygular yatak yorgan yatýyor Sol yaným beklemekte hazýrladým bak sana Soðuk rüzgarlar vurup sol/uma dert katýyor Adýn ansam yetiyor titrerim mücrim gibi Düþtüðüm yer bellidir kuyularýn en dibi.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.