Ta uzak gurbetlerden geldi bir tren yüreðimi ezdi geçti Seni aldý götürdü benden Son bir kez duymadan sesini öpemeden ellerini Son bir kez daha helal et hakkýný Babam diyemeden Sessizce aldý gitti ellerimden Koþup gidemedim peþinden Ayaklarým dolaþtý gözlerim yaþardý göremedim önümü Yüreðim koptu sanki yerinden Hiç bu kadar canýmýn yanacaðýný Aklýma getirmemiþtim ben Babam hep küçükken babasý ölenleri yetim kalýr sanýrdým ben Oysa hangi yaþta olursa olsun insan yetim kalýyormuþ Yüreði yanýyormuþ derinden Gözümün bebeði Yüreðime kor düþürdün tüm bedenimle ruhumla yanýyorum ben 02.10.2014 01:13
Sosyal Medyada Paylaşın:
Celal Ünal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.