Aynı Vakit Değil

tamamlamasý için gergin bir tel bulup
çalmasýný istedim tanrýdan
aniden bir loþluðun içinde
bir kaç metre týrmanýp geri gelen ve ezgileriyle
sürekli ilerleyen kýrmýzý daireler

dýþarýya çýkýp çýkmadýðýna emin olamayan biri gibi
karar vermeye çalýþtým
ya þarkýlarýn tuþlarýnda kaybolup gidecektim
ya da
sokak lambalarýna deðen yaðmurlarýn izniyle
devam edecektim hayal kurmaya

aslýnda pek de uzak deðildi kaldýðým yer
bütün sýkýcýlýðý ile o merdivenleri bir çýrpýda çýkýp
bir kapý bulup soluðum soðuyana dek kendime varmayý
benliðime kapýlýp karmaþýk bir ses tonuyla
yeni biri olarak karþýnýza çýkmayý istiyordum
ama asansördeki aynaya gülümseyince
eski tavýrlarýmý tanýyýp geri döndüm kendime

aþaðý doðru tam hýz korkuyla korkuluklarý yuttum
hayalin içinde baþka bir hayal
yanlýþ yönlere sürüklüyordu beni
tekrar o soðuk rüzgarlarýn esintisine kapýlýp
gece lambalarýnýn sessizliðini dinledim

ayný yerde ama ayný zamanda deðil
loþ ýþýklarýn yarým ezgilerinden artan boþluk
ayný vakit deðil
sürekli tekrarlanan sevinçlerin uykusu
yüzüme baktýkça titreyen eski salýncak
gýcýrdayarak gidip geliyor
gözlerini karþýdaki ceviz aðacýna baðýþlayan çocuk
diþlerini sýkýp kendi gölgesiyle alay ediyor

bu kalabalýðý görmek istemiyorum
tepinip duruyor rüyalara sýðmayan afacan
ne terk edilmiþ parkýn azalan ýþýðýyým artýk
ne de siz geçerken patikalarýný yýrtan bir yol
sizi seviyorum demekle meþgul
ay ýþýðýyla eðleniyorum

þimdiki zaman ve sonrasý için
deðiþmeyen tek þey
hayallerim.

Sosyal Medyada Paylaşın: