DELİ GÖNÜL
Canevinde köz olmaz bir ateþ yanar durur
Eðer sevda olmazsa bu gönül hepten kurur
Sevgiliden bir bakýþ býrakmaz serde gurur
Bu gönül akýllanmaz hep sevdadan dem vurur
Akla yakýn bulunsa sözlüklerde bir deyim
Deli gönül uymuyor Aþýk mýyým ben neyim
Bir bir eza görse de yar elinden usanmaz
Cananý durur iken baþkasýna yaslanmaz
Asýr hasretle geçse hep bilenir paslanmaz
Ne gelirse baþýna deli gönül uslanmaz
Akýl bas bas baðýrsa ben Aðayým ben Beyim
Deli gönül duymuyor Aþýk mýyým ben neyim
Gönülde bir aþký var baþka odlara yanmaz
Cananý durur iken baþka bal olsa banmaz
Dünya güzeli gelse hiç bir sözüne kanmaz
En büyük Servet’idir baþkasýn büyük sanmaz
Her an onunla olsa tüm yaþamca her þeyim
Deli gönül doymuyor Aþýk mýyým ben neyim
Sedat Celil diyor ki gönüle neler dersem
Delilikten dönecek nasýl bir adap versem
Akýl serden ayrýlmýþ kendimden bî-habersem
Gönül ister ömrümü onun yoluna sersem
Bir yerlere sýðýnsam ne gökte ne yerdeyim
Deli gönül koymuyor Aþýk mýyým ben neyim
Diþhekimi/Gazeteci Sedat Celil Bullalýoðlu
01 Ekim 2014 ... Dikili / Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.