ŞİMDİ KALEM OLDUN SEN.
Bir bahçeydin gönlümde çiçekler açýyordun.
Þimdi kalem oldun sen,güvenle sýðýndýðým.
Her çiçeðin renginde sevdalar saçýyordun.
Þimdi kalem oAldun sen,güvenle sýðýndýðým.
Varoluþun sýrrýnda,seviydin avunduðum,
Tüm dünyaya Don Kiþot namýyla savunduðum.
Bir selamýn adýna kendimde yavunduðum,
Þimdi kalem oldun sen,güvenle sýðýndýðým.
Daðýmdýn, zaman zaman karýn,buzun aðdýðý,
Göz pýnarýmdýn sen, sepkenlerimin yaðdýðý,
Her doyumsuz nefsin de,besmelesiz saðdýðý,
Þimdi kalem oldun sen,güvenle sýðýndýðým.
Memleket hasretimdin,bin duayla ektiðim,
Çayýr,çimen Yurdumdun,keklik gibi sektiðim,
Döþümde,enfiyeydin, buram,buram çektiðim
Þimdi kalem oldun sen,güvenle sýðýndýðým.
Olgunlaþan meyvemsin,her mevsimli aroman,
Ha Mevlana’m,Þems’imsin,ha Türkmen’im,ha roman!
Her eksime tamamsýn,"neyinim"i soraman,
Artýk kalem oldun sen,güvenle sýðýndýðým.
Yavunmak=Kaybolmak.
Enfiye=Çürütülmüþ tütünden yapýlan ve burna çekilen keyif verici toz, burunotu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.