Ne sevildiyini anlayabildik, Nede insanlýðý sevmeyi becerebildik,
Yureklerimizdeki iniþ çýkýþlarla, Gönlümüzün ritim bozukluðuna sebep olduk, Fýrtýnasý dinsin diye hep yalanlar uydurduk, Ruhumuza hep acý çekdirmedikmi.?
Ama yamalý yureyim yoruldu artýk Tutmazlara dikiþ atmaktan usandým...
Can cekiþiyor ömrüm,kendini unutan insanlardan Yaþama düþman ölüme dost oldum
Duygular umutlar vuruldukca derinden, Bütün serseri kurþunlarý yüreyimde depoladým
Her kýta her bölgede, Þah damarýmý kesmeyi becerdiler, Ben; Benden akan kaný görmekden usandým...
Susturdum yüreyimi lakin, Susmalarým asla korkudan olmadý...
Sadece,neyse bosver sadece iþte, Çünkü söylesemde anlayan olmayacak, Her katliam seyredildiyinde olduðu gibi...
offf ne bileyim iste, o kadar nutuk tuttum haykýrdým, Ama saðýr yürekler duymaz ki...
Ben sizi bir kaç mýsrada anlattýmda, Siz beni bin yýlda da anlamayamazsýnýz, Çünkü saðýr dünya anlayamayamaz ki...
Roller deyiþsede seneryo farklýlaþsada, Oyun bitmeyecek, Konuþamayacak kadar lal yüreyim, Dilsiz durmakdan usandým...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 01.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.