Yağmura Karışma "unutmak"

En son olarak çok çabuk unutulucaðýmý unutmuþtum
tam da bu sýrada ayaklarýmýn bana ait olmadýgýný hissetim
Ve rast geldikçe aynaya baktýðým bedenimden uzaklaþtým
onuda ne yazýk ki kaybetmedim...

buz tuttum içimdeki hislere...hissetsemde kafamý çevirdim
sokak aralarýna girdim..Üzüldüm hiç bir binanýn yaðmuru kesmemesine
Üzerime yaðýp sýrýlsýklam býrakýrken herþeyimi...Bu görüntü
Ýþte tam o anda Balkon altlarýný aradým...
Bulmakta hiç zorlanmadýðým bir balkonun altýna girdim

düþündüm ayný þemsiyeyi beraber tutup yürümediðimiz sokaklarý
Neden hep kafama geçirdiðim bir þeyle elimde siðaram vardý ?
hayal ettikçe neden hep cebimdeki paketi tüketiyordum
oysa bir kaç ay önce yaðmuru mum gibi arardým
Ýstemediðim yerde fazlasýyla tattým bunu
Ama topraðýn kokusu ondan mahrumdum iþte

çekilecek sert bir havasý olmayan þehirde
çekmeyiceðim yumuþak havasýz bir yaðmurdu

Bakýþlarýný düþünüyordum.. tazeydi hala aklýmdaydý
Ama sana her bakýþýmda baþým agrýyodu
Yani bu karanlýkta uyuyamamak gibiydi
sýk sýk bakýp nerede oldugumu unutmaktan korkuyordum

Oturdugum yerde ne bulursam ugrasýyordum
çakmakla aram ýyýdý ýyý yakardým
týpký kendýmý yaktýgým gibi..defalarca hemde

sonunda rüyamdan kalktým
Beni uyandýran sendin

ayrý hislerin ayrý sokaklarýnda anladým ki
Bu yol hiç bir yere çýkmýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın: