Neredemiyim rüzgarýn savurduðu yerdeyim Günün doðduðu gecenin kaybolduðu yerdeyim Ay bir tarafýmda yýldýzlar bir yanýmda sarýlmaktayým onlara Suskunluðum kalbim birde ruhumla unutulduðum yerdeyim
Gecede ara beni pencereni aralayan rüzgara sor Umutsuzca yaralýda olsa bir çabayla uçan o kuþa sor Ziyan ettiðim yýllarýmý bul hesabý onlar tuttu bunca zaman Ben ödedim çoktan þimdi sessizliðin olduðu yerdeyim
Arþýnladýðým yollara bak çok gelip geçtim üzerinden Sýrtýnda taþýdý bunca zaman þikayetçi bile olmadý benden Ya duvarlarýma ne demeli býkmadý beni hergün görmekten Kalbimi aþka kapatýp kapýsýna kilidi vurduðum yerdeyim
Sevmeyi bile beceremedi yeterince gidemedi kalbim Ne savaþa evet dedi nede kurtuluþa eremedi Aþka uzaktan bakýp bir hevesle hep geri çekildi Þimdi aþksýzlýðýn sensizliðin sonsuzluðun olduðu yerdeyim
Þiir-Edibe Toðaç... Blog’ta... sayfamdakalancumleler.blogspot.com.tr/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edibe Toğaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.