ne zaman ince yaðmurlara bürünse ankara kendime gelemem epeyce bir zaman yapayalnýz kalýrým bir tren garýnda zemherinin kör býçaklarý keser bedenimi ve sonra, sýrtlayarak kendimi kanlý kantarlara çekerim mezbahalarda
ne zaman çisil yaðmurlar örtse ankarayý bütün sevdalýlar kurtulur acýdan omzuma yüklerler bir akþam üstü kabuðu deþilmiþ cümle ayrýlýklarý
hele bir de beþevlerden kuðuludan baþlarsa nasýl da yaklaþýrým dilan’ýma sel önünde kütük misali geçen yýllar papazýn baðýnda tunalýda
ne zaman fitlenmiþ yaðmurlar baþlarsa ankarada týkabas olur tüm kilitlenmiþ sinemalar ’’rüzgâr gibi geçti’’ de hayat bahar ve ’’love story’’ de aðlamalar yetmiþlerin ortasý, yaðmurlar ayný yaðmurlar ida dolu, adam dolu ve kadýn dolu kaldýrýmlar
deðiþken mi buhar hey gidi eski yaðmurlar
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.