topraktan yaðmur tanesi toplamak gibi
eriþilmez hayalsin aslýnda
inadýna seviyorum seni//
þöyle düþün
dudaklarýma sürdüðün kývýlcýma
birde gülüþünü ekledim
sonra;
ateþler içinde
tebessümle sevdim seni
üzülme! dilimdeki kýzgýnlýk ondandýr
bakma sen hýrçýnlýðýma
içinde çaðlayan özlemin, tefsiri de geç
ya da göçü de...
gözlerim uykuya daldýðý vakit
sana göçen ruhumun
kaybolurum kendi içimde
hâkir bilirim sana deðmeyen gözlerimi
suskunluðu ondandýr bakamayýþlarýmýn
menzile ýrak düþer yüreðim
sensiz baþlayan her günün sabahýnda
yorgunluk deðilde
ya ömrüm yetmezse diye ah çekerim
böyle bil
yaþamak seni...
ölüm kalým arasýnda titreyen
bir nefes can
çýktý ha çýkacak derken
tutunmak yeniden kollarýna
ömür gibi
iyi günde, kötü günde yaþamak seni
direnmektir aslýnda
hasrete
ve yaþamaktýr acý çekmek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.