1)
yine geceyle
yine þiirle
gemileri yakýyorum
hiç hesaba katmayarak yarasalarý
ki zaten yarasý olan yarasalar deðil
ey gece
ey þiir
anlasana
yaralarýmdan toprak toprak kanýyorum gece
ya beni hece hece aydýnlat
ya da karanlýk karanlýk çekil karþýmdan
gidiþim kesin
gidiþim elzem
yaným güneþin çocuklarý yurdu
yaným bin parçaya daðýlmýþ
dört kadersiz mevsim
2)
yine geceyle
yine þiirle
kavga ediyorum
hiçe sayarak mehtaplarýný ay’ýn
ki zaten gökyüzünde
yeryüzü yeryüzü aðlayan ay deðil
duysana
içim kan aðlýyor þiir
ya doðru dürüst i mgelerle gel bana
ya da susup alaný huzuru
diðer edebi dallarýna býrak
sözüm kesin
sözüm elzem
gözüm rojava
özüm kobanê
ahh ez kurbane