o-yâre yâr olanın yârânıdır o.

üþenmedim sordum düþündüm durdum
yârdan daha âlâ cennet yok imiþ
geçtim köprülerden yönümü kurdum
yârsýz gezenlere cihet yok imiþ

dosta selâm verdim dost sitem etti
kýrdý kanadýmý bir yetim etti
derdimi demeyi nâmahrem etti
mahremin körüne zahmet yok imiþ

cefâyý çekende vefâyý yordum
lâl olmuþ lisâný onlarda gördüm
daha anlamadan künhüne erdim
bu baþa konacak devlet yok imiþ

dinsizde imaný imanda kalbi
bildim kimin ortak olduðu sulbü
kan kusan dürtünün yalanmýþ celbi
gözyaþýndan evlâ nispet yok imiþ

hesaba katýlmaz kadar küçükken
alimlerin hesabýndan büyükken
yerde gökte sürüp giden kadükken
anladým kalemde rüþvet yok imiþ

nihayette tekrar ettim kendimi
alamadým yine sýrdan fendimi
tespihe iþledim ama andýmý
vermeden alýnan senet yok imiþ

þaþtým yoldaþ oldum deli veliye
güle güle gittim vesveseliye
doðu batý kuzey ve güneyliye
nefes aldýrmadan râhmet yok imiþ

kâr etmedi güle duyduðum sevgi
üstüne bülbülden iþittim sövgü
künhün içinde kün acayip övgü
âzâde olmadan sohbet yok imiþ

dünyevî’ye söylenecek söz bitti
ne secdedir dua sözde köz bitti
tekbir dedim doksan dokuz yüz bitti
sanma yârdan bana ahmet yok imiþ

yâre yâr olanýn yârânýdýr o.

Sosyal Medyada Paylaşın: