UNUTUN BENİ..!

Elimde bir kazma, karanýn baðrýna indim yedi kat yeraltý kör kuyundan
Emek burda ekmek burda dediler azmettim koparmaya kara elmasýn suyundan
Tonlarca karanýn altýnda bir anlýk olay yoksun eder beþ duyundan
Bir anda geldi ölüm tüm yaþam hýrsýma karþýn vazgeçmedi huyundan

Ben de sizden biriydim belki Ahmet’tim belki de Umut
Bir anda söndü evde ocak, içimde umut
Düþündüm az sonra yok olacaktým
Ne yazýk az sonra unutulacaktým

Zaten siz Unutun beni
Biraz fazla kazanmak için harcayacaksanýz yine birilerini
Unutun ekmeði uðruna kara madende yitip gideni
Hakkýyla yaþatmayacaksanýz benden sonraki maden neferini
Unutun Zonguldak Kozlu’nun Manisa Soma’nýn cenazelerini

Biliyorum facialardan bir gün önceki yerinize döneceksiniz bir zaman sonra
Böyle zamanlarda yediden yetmiþe herkes madenci oluyor ama
Biliyorum günlük telaþlarýnýz içinde zaten unutacaksýnýz maden þehitlerini
Biliyorum an itibarý ile zaten unuttunuz beni...

Diþhekimi/Gazeteci Sedat Celil Bullalýoðlu
08 Aðustos 2014 ... Dikili
Sosyal Medyada Paylaşın: