VESAİRE...

Tekerrürdüm...
Defalarca kovulduðum bir çift yeþil göze
þiirler adýyordum.
Canýna kastediyordum günaha deðmemiþ bir genç kýzýn.
Alnýmdaki leke olmadan
senin cehennemine girilmez sanýyordum.

Kýsýr döngüydüm...
Parmak uçlarým hissizleþiyordu kimi zaman
Ve üzerimde en çok kirli bir geçmiþ taþýyordum.
Ne yapsam resmini çizdiðim
þehrin betonarme tuvallerine
adýmý bir türlü yazamýyordum.

Çýkmaz sokaktým.
Yine de
ayný baþým eðilmiþ önüme
ve ellerim ceplerimde
Dahasý dudaklarým katran karasý
Yürüyordum..
Kanýma sýk sýk nükseden serserilikle
naralar atýyordum.

Bir aralar da gettoydum.
Berlin duvarýna þiirler bile yazdým
kandan mürekkeple.

Cesurdum.
Sanço pançoydum çünkü.
Eðerimin üzerindeki Don Kiþot kadar
gözükaraydým da oysa.
Kayýtlara böyle geçsin.
Yel deðirmenlerine ilk mýzraðý atandým.

Küldüm halbuki
Yeniden doðmak içten bile deðilken
rüzgardýn sen.
Bir kelebeðin kanat çýrpýþýnýn neden
olduðu fýrtýnaydýn
Ve yaðmurdun en çok.
Mazgallarýndan süzüp adamlýðýmý
denize ulaþtýrandýn.

Sendin o
Evsiz çocuklarýn düþlerini çalan,
Sol yanimdaki kitapta en çok ismi geçen kadýn,
Günahýn diðer adýydýn.
Tablasýnda yanýp giderken sigaram,
masanýn diðer ucundaki kadehe yasladýðým fotoðraftaydýn.
Gülüyordun
Kirpik uçlarýnda bir aldatýþýn zehirli oklarýný saklýyordun.

Yelkovan bir ileri gitse
iki geri geliyordu
Þiþeler devriliyordu masalardan
Her türkü aðlatýr oluyordu
Ve cýzýrtýlý plaktan yükselen her nota,
Yivinden fýrlayan soðuk bir mermi gibi
þakak kemiðimi delip beynimle son dansýný yapýyordu.

Öyleya
Haberin yoktu
Ölüyordum...


Cihat KIRDAR
Sosyal Medyada Paylaşın: