(Dünyanýn neresinde, bir insan mahsun olsa. Ýçim yanar aðlarým,dalýnda çiçek solsa.)
Baþ tutmayan yaramý, kaþýyýpta kanatma.
Beni derde düþürüp, baþbuðumu aratma.
Ülkemin dört tarafý, ateþlerle örüldü.
Bop projesiyle hep, defterleri dürüldü.
Vataný çökertecek, formalite bulundu.
Türk milleti kaz gibi, yolundukça yolundu.
Son on yýlda Türkmenler, zorunlu göçürüldü.
Dünyanýn her yerinde, ümitler bitirildi.
Türkistanda yapýlan, soykýrým unutuldu.
Sokaklarda alenen, zulüme göz yumuldu.
***
Türkmene vize soran, baþkasýna sormuyor.
Gelen bunca mülteci, kamplarda hiç durmuyor.
Türkmenler aç ve susuz, yollarda ölüyorlar.
Iþid denen lanet’ten, daðlarda yaþýyorlar.
Kurtulanlar vatan’a, sýðýnmak istiyorlar.
Lakin malum zihniyet, sýnýra sokmuyorlar.
Çünkü onlar Türk oðlu, "gebersinler"orada.
Peþmerðeler izinsiz, gezinsinler burada.
***
Bu ne rezil bir durum, soydaþlar orda dursun.
Vatanýmda hainler, polise tokat vursun.
Bir zilli çýkmýþ ordan, baðýrýyor bende zar.
Er’lerin eli baðlý, kafasýnda çuval var.
Milletim kaderine, bu denli küsmemiþti.
Devletim gafil’ane, tuzaða düþmemiþti.
***
Sözde cumhurun baþý, Türk’den nefret ediyor.
Çýkýp’ta bir gün bende, Türk’üm hiç diyemiyor.
Çünkü herkes biliyor, kimin ne olduðunu.
Bu göç dalðasý ile, vatanýn dolduðunu.
Er veya geç bu durum, bir yerde patlayacak.
Sabýr taþý bir anda, çatladý çatlayacak.
***
Türk milleti aðlýyor, her gün kara baðlýyor.
Bu gidiþat böylece, yüreðimi daðlýyor.
Türk’ün Türk’ten þüphesi, hayatta olmamalý.
Müslüman Türk’ün kaný, kuruyup kalmamalý.
Üç beþ vatan evladý, tek baþýna ýrak’ta.
Canla baþla savaþta, onun gönlü firak’ta.
Ölsekte bu dünyada, Türk’ün gitmediðini.
Gösterelim acuna, Türk’ün bitmediðini.
Bu mazlum milletimiz, hasret yeni baþbuða.
O olmadan yaramýz, dönüþmüyor kabuða.
Meydanlara çýkarak, bir duralým diz dize.
Savaþý sanat yapan, bir Baþbuð gerek bize.
Ali Dere (Derebey)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.