Barok Şeytanların İnce Ağzı

iþte bu
tekerlekler gýcýrdýyor
alfansonun burnunu çekiþenden
ormana doðru kaçýþý
küçülüyor esmer saçlarý aðaçlarýn

barok þeytanlarýn ince aðzý
kiliselerin baþýna yaðdýkça
orta çað usturasý gibi yanaðýma deðen
fahiþelerin kara buluta benzeyen çirkin ezgileri
dudaðýmýn kirlenmiþ kýyýsýndan geçiyor

çoðalan nal seslerinin özgürlüðü adýna
atlarýn kalçasýndan kamçýyý eksik etmeyen
gözleri mumlu þövalyelere söyleyin
kýyada ki o
ve uzadýkça yol
çýnlayan çandaki tiz benim sesim

putperest gülüþlerini haykýran nehir
kayalarýn altýnda uyuyan balýklarýn sezgisi
suya deðen ayaklarýný çýrptýkça
karamsar bir istek doluyor geceye
tüketiyoruz ayýn getirdiklerini
sýnýrlarý aþan bedenimizle

ne çabuk günahkar olduk böyle
ne çabuk burkuldu teninizin taze uykusu
uçurumlara hevesli ilk adýmlarýn çýkýntýsý gibi
korkusunu boþluða salan inilti
bütün sabahlarýn ilk uyanýþýný
göðüslerinizin dik bakýþlarýnda tüketti

kaçamak bir kaç ýþýk
yapraklarýn ve dallarýn yere eðilen neþesi
boynunuzun beyaz gerdanlýðý
çekildikçe soluyor saçlarýnýzda azalan yeþil
bir kelebeðin baþýnýza konuþu deðil
iki dudak arasýna sýkýþan eski bir aþkýn dibinde
sarýlýp gidiyorum geceye

beyaz nallarý ýþýldýyor atlarýn
aðzýmda nehirlerin suskunluðu
duyuyorum aklýndan geçenleri
hayalimde kaldýðý kadarýyla
kalbinde yücelen esmer günleri.










Sosyal Medyada Paylaşın: