ŞAİRİM SANIR

Kafasýnýn içi doluymuþ saman
Üç beþ hece bildi, þairim sanýr!
Adam olur belki bilmem ne zaman?
Salyasýný saldý, þairim sanýr!

Aslaný görünce pusuya yattý
Çakala sýrlarý bedava sattý
Biliyorum diye havayý attý
Meydaný boþ buldu, þairim sanýr!

Kýrk bir yýldýr þiir yazýyormuþ bey
Söz edene kuyu kazýyormuþ bay
Sýkýþýnca suyu sýzýyormuþ vay
Beyini boþ çöldü, þairim sanýr!

Miden gibi beynin çok geniþ olsun
Gönül dostu dersin hazýmsýz kulsun
Gerçek ozan seni sazýnda çalsýn
Manasýz söz saldý, þairim sanýr!

Boyundan, postundan, bizlerden utan
Þahsiyetin varsa ol yere batan
Utanýr olmuþtur besleyen atan
Ceylan çakal oldu, þairim sanýr!

Ceylaný güzel bir hayvan sanýrdým
Þekline bakýnca insan tanýrdým
Üzüldüðü günde içten yanardým
Düþtü, dibi buldu, þairim sanýr!

Ceylansan haddini öðren birinden
Dost kalbi kýrarsýn her an derinden
Fazla þiþirmiþler korkup þerrinden
Dursunî’siz kaldý, þairim sanýr!

– 27/12/2007




Sosyal Medyada Paylaşın: