Sen, bir düþ olduðun zaman bu kadar acý vermiyordu yokluðun derinliklerinde kaybolan gözlerime, teselli diye hiç býkmadan okuduðum sözlerime,
ne yaðan yaðmur , gözlerimizden , ne de sessizlik rüzgarlarý , diimizden, söküp atamayacak, hiç bir þeyi,
hüzün baþladýðý zaman, yapýþýr kor bir ateþ gibi yüreklere sevdalý bir hazan, yalnýzlýðýn ilk nefesinde, baþlar ki , ne acý bu yaþanan,
gözlerine son baktýðýmda gördüðüm o karanlýðý yok etmek için, geç kalýnmýþlýklara sýðýnmadan attýðým adýmlarýn sonunu görebilseydi derin kahverengilerin, ve ceplerinde gizlenmeseydi ipeksi ellerin, nasýl bir yangýn býraktýðýný, ardýndan görebilseydi, güzel gözlerin, buzdan daha buz bir ateþ bile asla sevgili olamaz, senin olmadýðýn sevdalý yüreðime,
þimdi eylül zamaný , hüznün ve hazanýn, adýnýn son olduðunu düþünmeden, yaþýyorsa sayende kalbim, ben sonsuza kadar seveceðim, adý ne olursa olsun sevdalý hazaný,,,,,
A.Baydar 24.09.2014 Ýst. 17:04
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABAYDAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.