Engin denizleri aþtým da sona geldim,
Yelkenleri aþýp ta koþup sana geldim,
Rüzgar olup uçup ta sana geldim,
Ben yaþayarak bu günlere geldim..
Bir zaman kadar önce dünyaya geldim,
Uzak ve sýnýrsýzdý benim ümitlerim,
Yaþam adýna hep kendimden bir þeyler verdim,
Ýyi ve kötüyü yaþayarak bu hale geldim..
Uzun, uzun bakýyorum þimdi arkama,
Ne yaþadým bunca zaman bu dünyada,
Hep aldanmýþým dünya denilen meta ya,
Yaþadýðým bir karýþ yol kadarmýþ nafile..
Hep yarýn, yarýn diye koþturdum,
Ömür denilen hanede çok yoruldum,
Þu anda oturdum ve kendime sordum,
Bunca yýl niçin böyle koþtukça koþtum..
Ama hayat bu yaþamda yaþanýyor,
Geride kalan anlar yaþanmamýþ oluyor,
Her nefis kendini zaman, zaman sorguluyor,
Anlamak istemiyor bu hale nasýl geliyor..
Ýþte fani dünyaya geldim gidiyorum,
Geçmiþimi dolu yaþadým, geleceði bilmiyorum,
Düþmanlýðý unutup herkesle dost olmak istiyorum,
Geri kalan ömrüm güzel geçsin yaratandan dileðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.